جیش بچه و محبت مادرانه!
سلام به دوستام
یکی از مشکلات بنده و سرکار همسر که البته در خیلی زوج های دیگه هم میدونم این مشکل وجود داره در مورد تربیت فرزندمون هست.
من مادران رو همیشه مظهر محبت و لطافت و مهربانی و عاطفه می دانم و جای انکارش هم نیست اما از طرفی در بعضی کارهای غیر عاطفی و سنگ دلانه شان می مونم.
امشب آقازاده جانم گلاب به روتون جیش داشت که تا مقصد برسه دم در دستشویی کار رو تموم کرد و چند قطره ای به راه پله ادرار کرد که سرکار همسر هم پشت سرش رسید. دیدم که با عصبانیت تمام صدام میکنه و میگه بیا ببین بچه چکار کرده و متأسفانه شروع کرد آقازاده رو دعوا و دو تا سیلی محکم با پشت دست به صورت و دهن بچه زد که دیگه نتوستم سکوت کنم و بسیار بسیار ناراحت شدم و گفتم بچه رو چرا میزنی؟ خجالت بکش تو مادری چطور دلت میاد اینطور بزنی طفل معصوم رو؟ اگه همیشه کارش بود جا داشت دعوا کنی اما برای بار اولی یا دومشه. خب زدن نداره حتما نتونسته تحمل کنه(بابا ما که بزرگ شدیم با عرض پوزش بعضی موقعه ولو یک قطره از این خرابکاریا میکنیم چه برسه بچه). گفتم با مهربانی بهش تذکر بده که پسرم کارت خوب نبود و جیش داشتی از این به بعد زودتر برو دستشویی.بعد کمک کردم پله ها رو پاک کردیم و ایشان هم کلا عصبانی و در حال دعوا بودند.
من واقعا تو کار بعضی مادرا موندم که چه دل بی رحمی دارند اینطور بچه رو میزنند.مثلا یه بار تو پارک دیدم مادری داره بچه رو لباس می پوشنه و دو سه تا مشت و سیلی به بچه 4 ساله زد ،چقدر هم محکم و واقعا ناراحت شدم و بلند گفتم خانم گناه داره چرا میزنی. یا خیلی وقت پیش بود تو بازار بودم مادری دختر بچه کوچکی بغلش بود که گریه هم میکرد، چشمتون روز بد نبینه دیدم مثل...دو سه تا مشت خوابوند تو دل و صورت بچه که طفلک صدای گریه از درد مشت مادرش تا آسمان بالا رفت، من انقدر ناراحت شدم بعد اون حتی شبم درست نخوابیدم و با این که سالها میگذره اما اون صحنه از یادم نمیره.
خودتون حتما از این موارد الی ماشالله دیدید و سراغ دارید و البته ان شالله خودتون جزء این دسته مادرا نباشید، حالا من موندم یه مادر با اون روحیه لطیف مادرانه و محبتش چطور دلش میاد بچه معصوم رو کتک بزنه؟به خدا من که مرد هستم شکنجه هم بکنند نمیتونم یه سیلی تو گوش بچه بخوابونم حتی اگه عصبانی باشم. تا حالا آقا زاده رو یک بار هم نزدم با این که تو شیطونی زبان زده عام و خاصه.فقط چند مورد که نیاز بوده تنبیه بشه گوشش رو آروم کشیدم.
ممکنه مادرها بگند وقتی عصبی میشیم دست خودمون نیست و ... اما این دلیل قانع کننده ای نیست و مادر باید صبور باشه و بچه رو طوری تربیت کنه که نهایت تنبیه مادرش رو نگاه تند و محرومیت از تلوزیون و خوراکی ها و ... بدونه نه اینکه کتک بزنه و با این روش و روحیه بزگ بشه و آینده دچاره استرس و ... بشه.
متاسفانه بیشتر مواقع هم زن و شوهر که به جان هم میفتند و دعوا میکنند سر بچه تخلیه می کنند و کتک میزنند.
آیا اینه محبت مادرانه؟ اینه اون روح لطیف مادر؟