همسر عمو حسن یا فرشته ای در زمین؟

با سلام
حتما برنامه دیروز ماه عسل رو دیدید داستان یک مرد الهی و یک زن فاطمی و یک مادر زینبی.
چقدر زیبا بود آشنایی با یک خانواده آسمانی. چقدر این عمو حسن منو دیوونه خودش کرد.به خدا از خودم خجالت میکشم.
چه فرشته هایی که بین ما زندگی می کنند و ما خبر نداریم و اینها حجت های خدا در زمین برای ما هستند.
کجا هستند اون خانم های ناشکری که هزار ایراد از همسر خود می گیرند؟
کجا هستند اون خانم هایی که دنبال دنبال عشق در همسر رویایی پولدار و خوشگل و ... هستند؟
همسر جانباز احترام به مادر شوهر را برای خود افتخار می‌داند در کجا پیدا می شود چنین زنی؟
کجا پیدا می شود زنی که بگوید از خدا خواسته ام به من عمر با عزت بدهد که تا آخر عمر بتوانم پرستاری او را بکنم؟
همسر عمو حسن، کسی که با افتخار داشت عشقش را به همسرش فریاد می زد. کسی که حالا 27 سال است دارد پرستاری همسر جانبازش را می کند و ذره ای، حتی ذره ای پشیمانی ندارد. کسی که همان روز اول با حسنِ جانباز ازدواج کرد اصلاً؛ و می دانست عمری باید پروانه شمع همسرش باشد. و پذیرفته بود این را، نه با بی میلی، که با افتخار، با عشق. عشقی که هر کسی را متحیر می کرد...
کجا چنین عشق و محبتی بین اعضای خانواده پیدا می شود؟ چقدر زیبا عمو حسن با بوسه بر سر مادر او را تاج سر می دانست و تشکر می کرد. چقدر زیبا از همسر خود قدردانی کرد و چقدر زیبا فرزندان قدر چنین پدری را می دانستند؟
بخدا پای چنین زنی را باید بوسید!
یک عمر زندگی خیلی از ماها به یک دقیقه از زندگی اینها نمی ارزد.
مهربانی را در ثانیه به ثانیه ماه عسل دیشب می شد به وضوح دید. و صداقتی که جاری بود در آن. و مظلومیت و بغضی که همه داشتند اما بی خیالش بودند، که خودِ عمو حسن خوشحال بود و پر لبخند، پس همه خوشحال بودند و غرق لبخند...

هنوز باورم نمی شود زن عمو حسن و امثال زن عمو حسن ها زمینی باشند!